Fotografia abstrakcyjna i surrealistyczna

fotografia
W 20 wieku w fotografii pojawiły się dwa nowe nurty: surrealizm i abstrakcjonizm. Zamiast odwzorowywać wiernie świat, niektórzy fotografowie zaczęli go transformować. Choć idea ta na początku szokowała, wkrótce okazało się, że fotografia doskonale nadaje się do wyrażania wizji artystów i nie musi pełnić wyłącznie funkcji dosłownego odwzorowywania rzeczywistości.

Fotografia surrealistyczna

Surrealizm jako nurt w sztuce narodził się pod wpływem koncepcji Freuda dotyczących snów. Mówi się, że jest on wyrazem nieświadomego umysłu. Próbą uwiecznienia fenomenu marzeń sennych za pomocą irracjonalnych obrazów, w których dezorientująca realistyka miesza się z halucynacjami i paranoją. Czystą kreacją umysłu.

Surrealistyczny obraz prowadzi widza poza realistyczne ramy. Zazwyczaj ukazuje coś, co nie mogłoby się wydarzyć, mimo, iż na pierwszy rzut oka wydaje się prezentować sceny wzięte z życia. Jest w nich jednak coś z pogranicza jawy. Patrząc na fotografie surrealistyczne możemy odnieść wrażenie, że, jak Alicja, zaglądamy na drugą stronę lustra, po której wszystko, co przychodzi w snach, może się urzeczywistnić. Być może odkryjemy, że kąty są nieco inne, niż zwykle bywają. Być może światło na zdjęciu utworzy kształt budzący grozę. Czasami to coś nierealnego nas rozbawi. A na pewno zaintryguje.

Fotografia abstrakcyjna

Tak, jak w malarstwie abstrakcja kojarzy się zwykle z oddziaływaniem na widza plamą, strukturą i śladami pędzla artysty i nie zawsze musimy widzieć w niej odwzorowanie realnych obiektów, tak fotografia z samej swej natury odzwierciedla coś, co faktycznie istnieje. Robi to jednak zaskakując widza- pokazując mu coś zwyczajnego z niespotykanej perspektywy. Koncentruje się raczej na detalu, na kolorach, kształtach czy fakturach. Rzadziej przedstawia krajobrazy czy ludzi. Może przez to pozostawiać wrażenie, że nie jest niczym więcej niż czystą koncentracją na wizualnej stronie obiektu lub zabawą z formą, kolorem i światłem, czasem do tego stopnia, że fotografowany obiekt staje się nierozpoznawalny.

Przeciwnie niż ma to miejsce w malarstwie, w fotografii granica pomiędzy surrealizmem i abstrakcją bywa bardzo płynna. Fotografie z obu nurtów spotykamy w czasopismach, reklamach, na plakatach. W codziennym biegu przypominają nam o tym, że świat bywa magiczny. Trzeba tylko umieć odpowiednio na niego patrzeć.